Μηνύματα που μπορεί να διαβαστούν και ως παραπομπή στα «προσεχώς», δηλαδή την πολιτική του επιστροφή, έστειλε χθες ο Αλέξης Τσίπρας μέσω της συνέντευξης – podcast, με τους Αιμίλιο Χειλάκη και Σπήλιο Λαμπρόπουλο και με αντικείμενο την επικείμενη κυκλοφορία του βιβλίου του «Ιθάκη». Το βιβλίο υπενθυμίζεται θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, στις 24 Νοεμβρίου, από τις εκδόσεις Gutenberg. Μέχρι τότε αναμένεται να συνεχιστεί η επικοινωνιακή στρατηγική με τον καταιγισμό από λεπτομέρειες γύρω από το βιβλίο και τη συγγραφή του.
Έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρει ότι «γέμισε τις μπαταρίες» του με τη συγγραφή του βιβλίου (άρα «επιστρέφει»; ), το οποίο δεν συνέγραψε ως «συνταξιούχος» πολιτικός. Την ίδια ώρα αναφέρει πως δεν το έγραψε και με σκοπιμότητα για να το αξιοποιήσει πολιτικά στον παρόντα χρόνο, εν τούτοις το βάρος πέφτει στο ότι δεν γράφει ως συνταξιούχος, αλλά ως ενεργός πολιτικός όπως αφήνεται να εννοηθεί.
Περιγράφει τα κεφάλαια, από το πρώτο αυτοβιογραφικό κεφάλαιο κι εκείνα που αφορούν το 2015 (διαπραγμάτευση, δημοψήφισμα) ως τις ενότητες για Grexit, Novartis, τηλεοπτικές άδειες, προσφυγικό, Μάτι, Συμφωνία των Πρεσπών και εξωτερική πολιτική.
Και διαμηνύει ότι κάνεις αναφορές και σε πρόσωπα.
Επισημαίνει πως, «όλα τα πρόσωπα στα οποία αναφέρομαι είναι εν ζωή και δεν τα κολακεύω, λέω την άποψή μου για τα όσα έκαναν και όσα παρέλειψαν». Σε άλλο σημείο, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα για το αν έχει αφήσει απ’ έξω αιχμές ή αν έχει λειάνει γωνίες, απαντά ότι δεν έχει αφήσει τίποτε εκτός. Από την άλλη τονίζει ότι το κείμενο πέρασε πολλές επεξεργασίες προκειμένου «να είμαι όσο πιο αντικειμενικός και όσο το δυνατόν λιγότερο άδικος, γατί δεν μπορεί να μην είσαι καθόλου άδικος απέναντι στους ανθρώπους και στα γεγονότα». Γι’ αυτό το λόγο, είπε, «το είδα αρκετές φορές ώστε κάθε λέξη να με αντιπροσωπεύει και να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αλήθεια».
Γεμάτες μπαταρίες και προσωπική «λύτρωση»
Σύμφωνα με την περιγραφή του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα το βιβλίο αποτυπώνει «ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου». Την ίδια στιγμή όμως ο πρώην πρωθυπουργός τονίζει το συναισθηματικό φορτίο που μεταφέρει το βιβλίο του, αφού καταγράφει τα όσα ένιωσε κατά την διάρκεια των πιο κρίσιμων στιγμών. Συναισθήματα που βίωσε ξανά γράφοντάς το και παραμένουν ισχυρά, όπως αφήνει να εννοηθεί, παρά την χρονική απόσταση.
Μεταξύ άλλων, σημειώνει ότι η συγγραφή του βιβλίου είχε «και ένα χαρακτήρα κάθαρσης, αυτογνωσίας, επαναπροσέγγισης της αλήθειας και των γεγονότων» και ακόμα τονίζει πως «δεν είναι rebranding είναι reload, ξαναγέμισα τις μπαταρίες μου μέσα από την συγγραφή των γεγονότων και την αποτύπωση στο χαρτί της δικής μου αλήθειας». Σε άλλο σημείο τονίζει ότι «όλη αυτή η διαδικασία της συγγραφής είχε ένα χαρακτήρα λύτρωσης, κάθαρσης. Άρα ψυχοθεραπευτικό θα έλεγε κανείς».
Επιπλέον, επισημαίνει πως «υπάρχουν στιγμές που βγάζουν θυμό, που βγαίνει ο θυμός». Άλλα, εξηγεί, «αυτός ο θυμός εντάσσεται σε ένα πλαίσιο ιστορικό και εξορθολογίζεται. Δεν είναι ένας θυμός που μένει ανεξήγητος. Δεν είναι μια ανεκπλήρωτη έκρηξη, αλλά επιχειρείται να δοθεί εξήγηση και στο συναίσθημα αλλά και στις αποφάσεις».
Στη συνέντευξή του ο Αλέξης Τσίπρας επισημαίνει πως στο βιβλίο του κάνει «αυτοκριτική» αλλά και κριτική. Ενώ σε άλλο σημείο εξηγεί: «Εντοπίζω κρίσιμες επιλογές που παραδέχομαι ότι έκανα λάθος ή ότι θα έπρεπε να τα χειριστώ διαφορετικά; Προσπαθώ να έχω αυτή την τόλμη. Δεν είναι εύκολο, αλλά προσπαθώ».
Πάντως, όσον αφορά την κριτική και την αυτοκριτική, μια γεύση έδωσε, απόσπασμα που ήρθε στο φως της δημοσιότητας μέσω δημοσιεύματος (Documento) το οποίο αναφέρεται στις τηλεοπτικές άδειες και φωτογραφίζει ευθύνες (και) του Νίκου Παππά.
Σε αυτό ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζει «λάθος μας», το «ότι παρασυρθήκαμε σε μια λογική μετωπικής σύγκρουσης με τους επιχειρηματίες των ΜΜΕ» το οποίο βέβαια αποδίδει σε «ένα αίσθημα δικαιοσύνης , αλλά και οργής, για την κακοποίηση από την πλευρά κάποιων από αυτούς της ενημέρωσης και της αλήθειας». Η οργή, αναφέρει, είναι πολύ κακός σύμβουλος στη ζωή και την πολιτική και καταλήγει τονίζοντας πως «αυτό το λάθος το ακολούθησε για τους ίδιους λόγους και ένα δεύτερο: η διαδικασία του διαγωνισμού ήταν επιδεικτικά επιθετική. Θυμόμαστε όλοι τις εικόνες με τους ιδιοκτήτες καναλιών κλεισμένους στο κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης , χωρίς κινητά, με φαγητό delivery κλπ, να κονταροχτυπιούνται για τις τηλεοπτικές άδειες».